น้องหมากับร้านอาหารในเยอรมนี

เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาลองไปชิมอาหารเกาหลีที่ร้าน Sonamu ในกรุง Frankfurt am Main ครั้งแรก ไปถึงตอนบ่ายโมงนิด ๆ โดยไม่ได้จองร้านไว้ ก็จบสิคะ ทางร้านแจ้งมาว่า ไม่มีที่นั่งว่าง แม้ว่าจะเดินทางไปคนเดียวก็ตามที #lessonslearned วันนี้คือ ถึงแม้จะกินกลางวันและไปคนเดียว หลาย ๆ ครั้งก็ไม่มีที่ว่างนะคะ

สรุป ได้ที่นั่งตอน 14:30 ก็เลยไปเดินหาร้านกาแฟ นั่งอ่านหนังสือรอ (ซึ่งบังเอิญมากกก ที่ร้านดีงามกว่าที่คิด ถูกใจ แบบครั้งหน้าจะแวะมานั่งอีก)

พอถึงเวลา ก็ได้นั่งโต๊ะข้าง ๆ กับสามี ภรรยา ชาวเยอรมัน ที่มองเราอย่างอยากรู้อยากเห็นว่าจะสั่งอะไร โดยฝั่งภรรยาบ่นแบบขำ ๆ ว่ากิมจิ เผ็ดจัง และพอได้ยินเราสั่งอาหารเป็นภาษาเยอรมัน บทสนทนาเลยเริ่มขึ้น (และไม่หยุดเลยตลอดการกินกลางวัน) แน่นอน ถามก่อนเลยว่ามาจากประเทศอะไร?​ และเช่นกัน ทั้งสองคนเคยไปเที่ยวไทย และชอบอาหารไทยมากกกก ภรรยายังถามเราว่า 

-

"ได้ยินข่าวที่มีการจัดอันดับอาหารที่อร่อยที่สุด แล้วอาหารไทยได้ที่ 30 มั้ย? บ้าบอมากเลย"

-

ดูสิ ขนาดคนเยอรมันยังรู้อ่ะ ว่าอาหารไทยยืนหนึ่งขนาดไหน แล้วก็คุยกันต่อเรื่องอาหารญี่ปุ่น อาหารเกาหลี อาหารไทย อาหารจีน สองคนนี้ก็กระตือรือร้นมากกก และแนะนำเราให้ไปกินร้านอาหารญี่ปุ่นสองร้าน (ที่เดี๋ยวไปเมื่อไหร่ค่อยมาเล่าให้ฟัง) จนคุณสามีลุกขึ้น ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ

-

หลังจากคุณเค้าลุกไปแล้ว หางตาเราก็เหลือบไปเห็นอะไรดำ ๆ ขยับอยู่ใต้โต๊ะ แล้วก็โผล่ขึ้นมา ตอนแรกสะดุ้งเลย ดีไม่ทำตะเกียบตก นั่นก็คือน้องหมา puddle standard ตัวสีดำทะมึน โผล่มาทักทาย คุณภรรยาเลยขอโทษขอโพยใหญ่ แล้วเนื้อหาการคุยก็เปลี่ยนไป เป็นการคุยเรื่องหมาแมว พร้อมทั้งยังมีการโชว์รูปของน้องแมวที่อยู่ที่บ้านให้ดูด้วย 😂😂😂 เล่าว่าห้องครัวที่บ้านมีไว้เพื่อทำอาหารให้น้องหมากิน กินเนื้อวันละ 3 kg ได้ ส่วนคน ออกมากินตามร้านแทน 🤭

-

สิ่งที่เราประทับใจเสมอของการนำสัตว์เลี้ยงเข้าร้านอาหารได้ของชาวเยอรมัน (ตั้งแต่สมัยปี 2007 แล้วที่เคยทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟในร้านอาหาร และเคยทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงน้องหมาเด็กน้อยในปี 2012) คือน้องหมาที่นี่ #มีการศึกษามากกก

1. ไม่ส่งเสียงเห่า เหมือนไม่มีตัวตน คือนั่งคุยกันอยู่เกือบ 20 นาที โดยที่เราไม่รู้สึกถึงการมีอยู่ของน้องเลยด้วยซ้ำ (คุณภรรยาบอกว่าน้องตีตั๋วนอนตั้งแต่มาถึง)
2. พูดรู้เรื่อง แบบเจ้าของสั่งให้นั่งก็นั่ง พอถามน้องว่า "กลับบ้านดีมั้ย?"​ น้องก็ทำเสียงครางในคอ แบบเหมือนรับรู้และตอบว่า "กลับบ้านเหอะฮับ" นอกนั้น ไม่มีเสียงอื่น โผล่ออกมาระหว่างบทสนทนาที่นานเกือบ ๆ 40 นาทีได้ (สรุป ไม่ได้กินข้าวคนเดียวเลยจ้าาาา)

-

มีใครเคยเจอน้องหมาในร้านอาหารบ้างคะ? น้องทำตัวดีแบบเจ้า puddle ตัวนี้รึเปล่า?